Επεξεργασία-Σχεδίαση: Andre Bil
Φαντασιώνομαι έναν κόσμο απόλυτης ειλικρίνειας. Έναν κόσμο που οι άνθρωποι θα έχουν την αλήθεια ως μόνο τρόπο επικοινωνίας, όχι από υποχρέωση, όχι από ευγένεια αλλά από συνειδητή επιλογή.
Φαντασιώνομαι έναν κόσμο όπου δεν θα υπάρχουν δικαιολογίες και «αθώα» ψεματάκια.Οι άνθρωποι θα λέμε «όχι» και «δε θέλω» πολύ συχνά. Δε θα πιεζόμαστε συνεχώς να κάνουμε πράγματα ούτε να βλέπουμε ανθρώπους που μας δυσαρεστούν. Θα κάνουμε μόνο ό,τι μας ευχαριστεί εάν δεν προσβάλλει ούτε πληγώνει κάποιον άλλον. Θα είμαστε ευτυχισμένοι με τις επιλογές μας.
Έναν κόσμο που το κάθε, τι θα έχει τη δική του μοναδική αξία που δεν θα εκφράζεται με τίποτε άλλο παρά μόνο με το ίδιο. Φαντάζομαι έναν κόσμο στον οποίο ο άνθρωπος δεν θα θεωρείται ο ιδιοκτήτης του πλανήτη, έναν κόσμο που θα αντιμετωπίζεται με σεβασμό.Φαντάζομαι εναν κόσμο χωρίς νόμους, θρησκείες και ηγεσίες.Τα πιστεύω μου ,είναι ο ίδιος μου ο εαυτός και και οι δυνατότητες των ονείρων μου.
Σε αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχουν σύνορα και στρατοί, δεν υπάρχουν έθνη, σημαίες ή μειονότητες, δεν υπάρχουν όπλα αλλά ούτε και λόγος να δημιουργηθούν. Σε έναν τέτοιο κόσμο εξάλλου τι νόημα έχουν όλα αυτά;
Έναν κόσμο χωρίς να υπάρχει η "απόδειξη αγάπης" οικογένειας είτε σχέσης,χωρίς να θέλουμε να την δείξουμε με ένα δώρο, παρά μόνο με ένα κοίταγμα στα μάτια.
Φαντασιώνομαι έναν κόσμο όπου το «με συγχωρείς» θα είναι πάντα ερώτηση και ποτέ κατάφαση. Έναν κόσμο που κανείς δε θα υπόσχεται ό,τι δεν είναι σίγουρος πως μπορεί να τηρήσει. Έναν κόσμο όπου δε θα υπάρχει στη γλώσσα μας η έκφραση «για πάντα»
Όταν λοιπόν καταλάβεις κι εσύ πως το μόνο που σου ανήκει σε αυτή τη ζωή είναι ο χρόνος που σου απομένει και πως δε μπορείς να κάνεις τίποτα για να το αλλάξεις, τότε ίσως φανταστείς κι εσύ αυτόν τον κόσμο ως ιδανικό.